Patryk vs. Bartek – planowanie czy spontan?

Patryk vs. Bartek part 3. Tym razem bierzemy się za temat, który przerabiamy przed każdą podróżą. Czy warto dobrze przygotować się do wyjazdu? Mieć zaplanowane co chcemy zobaczyć, gdzie chcemy jechać, co zjeść i co przeżyć?  Przewertować przed wyjazdem przewodnik i mieć dobre pojęcie co gdzie i jak? Czy lepiej nie przejmować się planem, nie ustalać wcześniej trasy, nie wertować przewodników? Po prostu jechać i podejmować decyzje spontanicznie?

[Patryk] Ja zdecydowanie wybieram to drugie. Co to za frajda mieć z góry założony plan? Narzucamy sobie cele, a kiedy ich potem nie możemy osiągnąć czujemy się źle. Gonimy, tylko żeby zrealizować plan. A tak, mamy bilet do jakiegoś miejsca, wysiadamy z samolotu, rozglądamy się i na bieżąco ustalamy na co mamy ochotę.

[Bartek] Nigdzie nie trzeba gonić. To nie wycieczka z biurem, że zbiórka jest o 14, a o 15 autokar odjeżdża z parkingu pod zamkiem. Nic sobie nie narzucamy i nigdzie nam się nie śpieszy. A frajda jest dużo większa kiedy dotrze się do wymarzonego miejsca, weźmie głęboki wdech i powie sobie „Tak, dotarłem tu,dokładnie tak jak sobie to założyłem!”. Ja nie wyobrażam sobie gdzieś pojechać nie szkicując przynajmniej drobnej listy miejsc, którą chcę odwiedzić i nie interesując się w ogóle tym, co jest w kraju specjalnego. Bez tego, co to za różnica czy pojadę do Austrii czy do Australii? Jak ktoś chce jeździć żeby po prostu jeździć to najłatwiej będzie mu cały czas okrążać rondo.

[Patryk] Jasne, zakładasz sobie kilka rzeczy, które bardzo chcesz zobaczyć, ale bez konkretnego planu. Może w trasie okaże się, że inne opcje będę jeszcze ciekawsze? Dla mnie najlepsze w podróży jest to, że nie wiem co mnie spotka następnego dnia. A informacje o danym kraju również uważam za bardzo istotne, ale szczegóły lubię poznawać już na miejscu. Z perspektywy przewodnika, który czytamy jeszcze w domu, niektóre rzeczy mogą nam się wydawać niesamowite, ale po jakimś czasie na miejscu bardzo często zmieniamy zdanie. Kiedy siedzieliśmy w domu przy 12 stopniach i deszczu marzyliśmy o trasie na pustynię, ale kiedy trzy dni spędziliśmy w Marrakeszu kiedy w cieniu było prawie 40 stopni szybko zmieniliśmy zdanie. To jest oczywiście wymyślony przykład, ale tak to działa. Po co zatem planować?

[Bartek] Po to wyjazdy się planuje żeby rozeznać co człowieka bardziej interesuje i nie marnować czasu na robienie rozpoznania na miejscu. Nie każdy wyjazd może trwać 2 miesiące, a jeśli mamy 2 tygodnie to lepiej już wiedzieć, które miasta, które regiony będą dla nas ciekawsze od pozostałych. Wyznaję zasadę „Im więcej dowiesz się o danym miejscu przed wyjazdem, tym większą czerpie się radość z doświadczania tego wszystkiego na własnej skórze”.

[Patryk] A pamiętasz pierwszy dzień wyprawy do Indii? Wyobrażasz sobie, że mamy założony plan i jedziemy tam gdzie sobie wcześniej ustaliliśmy? Przypomnę, że pojechaliśmy pierwszym dostępnym pociągiem jaki się napatoczył w kierunku północnym, byle uciec z Delhi bo nie wytrzymalibyśmy tam kolejnego dnia, a w innych kierunkach nie było transportu. No, chyba, że z wycieczką…

[Bartek] Pamiętam. Uciekliśmy, ale gdyby nam bardzo zależało wtedy na dojechaniu do Taj Mahal to byśmy pewnie jakoś przeżyli w tym Delhi czekając 3 dni na pociąg. Albo jeszcze przed wyjazdem sprawdzilibyśmy jak można tam dojechać unikając sytuacji, w której na bilet do Agry trzeba czekać 3 dni. I tu akurat plus dla planowania – gdybyśmy się tym zainteresowali wcześniej, zarezerwowalibyśmy przez Internet bilety na przykład z dwutygodniowym wyprzedzeniem i nie byłoby problemu ani rozczarowania.

[Patryk] Tak by było. Ale jestem przekonany, że cieszysz się, że nie mieliśmy wcześniej biletów i nie pojechaliśmy do Agry. Nie jesteś w stanie podejmować dobrych decyzji odnoście podróży po odległych krajach typu Indie siedząc sobie w swoim pokoju w Polsce. Nie czujesz tej duchoty, wilgotności, nie czujesz panującego wokoło harmidru, nie masz pojęcia o tym jak funkcjonuje tutejsza komunikacja, czy nie wypadło akurat dzisiaj jakieś święto. Jasne, możesz sporo się dowiedzieć wcześniej czytając inne blogi czy przewodniki, ale to nigdy nie są informacje przekazywane w czasie rzeczywistym, wiele może się w międzyczasie zmienić. A jak złapiesz jakiegoś robala jedząc uliczne przysmaki i musisz spędzić dwa dni w toalecie? Bilet przepada, plan się załamuje, jesteś poirytowany, że nie zdążysz zrealizować tego co sobie założyłeś…

[Bartek] Wychodząc z założenia, że zjedzenie trującego robala pokrzyżuje mi plany to mogę w ogóle nie kupować biletu do Indii bo przecież mogę zjeść w Polsce równie nieświeżego kotleta, zatruć się i nie polecieć wcale.

Z pewnego punktu widzenia cieszę się, że nie mieliśmy biletów bo wymogło to na nas pewną spontaniczność i suma sumarum trafiliśmy do Amritsaru, który był jednym z najbardziej wartościowych miejsc tej podróży. A to czy na miejscu jest wilgotno, duszno czy panuje harmider – jasne, może zmieniać warunki na jakich można dostać się w dane miejsce, ale raczej nie zniechęca mnie to do zobaczenia czegoś co mnie interesuje.

W spontanicznych akcjach doceniam takie właśnie zwroty akcji, gdzie miało być coś, ale ostatecznie wyszło na lepsze. Jeśli jednak coś mnie na prawdę interesuje i chciałbym to zobaczyć/być gdzieś to wolę szukać sposobów na dotarcie tam niż wymówek w stylu 'może się nie udać bo się zatnę w windzie’.

Bez planów czasem wychodziły i takie sytuacje.

[Patryk] Cofnij się pamięcią do naszych wspólnych przygód. Które z nich były najlepsze? Te których w ogóle nie planowaliśmy. Bałkany, tam nie mieliśmy planu nawet na najbliższe kilka godzin, a była to chyba najlepsza przygoda ze wszystkich. Gruzja, pierwszy dzień, kiedy spaliśmy w monastyrze w górach z mnichami, gdybyśmy mieli plan na pewno by nam to nie wyszło, tak samo w Maroko, Indiach i Nepalu – zdecydowanie najlepsze przygody spotykały nas wtedy kiedy nie mieliśmy planów. I jestem przekonany, że gdybyśmy taki plan tworzyli przed każdą z tych podróży, to oprócz ładnych zdjęć zabytków nie byłoby za bardzo o czym opowiadać. Planowanie porządkuje, ułatwia i oszczędza czas. Ale ogranicza możliwości przeżycia przygody. Dlatego podczas tegorocznego Paćmana na rowerze nie miałem wyznaczonej trasy tylko rzucałem kostką. Żeby dać jak najwięcej miejsca niespodziewanym zdarzeniom zsyłanym nam z „góry” przez Szefa. Pisałem o tym więcej, w Filozofii podróży wg Paćmana. Jeśli chcesz przeżyć przygodę – nie planuj!

[Bartek] Ma się rozumieć, wyjazd na Bałkany zawsze będzie tym, który będę wspominał najlepiej. Żałuję jednak, że w podróżach najbardziej wariackich, sporo nas ominęło ze względu na brak wiedzy i przygotowania. Przypomnij sobie kiedy wracaliśmy z wyjazdów i wspominaliśmy – często jęczeliśmy bo byliśmy dosłownie o 5 km od dzikiego jeziora ze wspaniałym widokiem albo w mieście była knajpa, z którą z pewnością byśmy odwiedzili gdyby zdarzyło się wpaść tam jeszcze raz. Nie wiedzieliśmy, że te miejsca tam są, a gdybyśmy wiedzieli wyjazdy byłyby ciekawsze. Przygody, przygodami, nieprzewidywalne przypadki zawsze najgłębiej zostają w pamięci i świetnie się je opowiada, ale mając koncepcję i pomysł na podróż można się więcej dowiedzieć, więcej wynieść, więcej się nauczyć. W podróżach lubię się znakomicie bawić, fakt, ale bardziej zależy mi na dowiadywaniu się jak najwięcej o wszystkim co nas na świecie otacza. A o to łatwiej przynajmniej z zarysem jakiegokolwiek planu.

A Wy?

[fb-like]