Skip to main content
search
0

Honza i jego przyjaciel Jirka prują czerwonym fiatem między falistymi winnicami, uciekając przed policją. To jedna z wielu scen filmu „Młode Wino”, która obudziła we mnie ochotę do wyjazdu na Morawy. Chciałem, tak jak oni, przejmować się pagórkowatymi krajobrazami i w wilgotnych piwnicach opijać się winem. By przenieść się w ich świat, wystarczą cztery godziny jazdy z Krakowa.  

Spis treści

Dlaczego Morawy Południowe?

Film „Młode Wino„, a później także film „Młode Wino 2” zainspirował mnie do wyjazdu na Morawy Południowe. Od pewnego czasu chciałem pojechać do Czech, ale za nic nie chciałem rozpoczynać poznawania ich od Pragi. To by było zbyt oczywiste, a oczywistości w podróżach powoli stają się dla mnie bolesne. Wolałem zakraść się do ich świata, wejść tylnymi drzwiami, od zaplecza. Teraz już wiedziałem gdzie ich szukać.

Brno. „Przedmorawie”

Zaczęło się od Brna. Brno, drugie pod względem wielkości czeskie miasto, jest naturalnym miejscem postoju lub przesiadki dla podróżujących z Polski dalej na południe. W Brnie tak właściwie można zaciągnąć się po raz ostatni wielkomiejskim powietrzem i przystanąć w cieniu olbrzymich gmachów. Później takiej możliwości już nie będzie.

 

Później wpatrywać się można już tylko i wyłącznie w delikatne, ale to naprawdę idealnie delikatne wzgórza pokryte uprawą winorośli. Do wdychania pozostaje woń wydostająca się z kieliszków. Na noclegi najlepiej kotwiczyć w którymś z przecudownych miasteczek. Ustrzeliłem takich portów kilka. Stały się dla mnie kwintesencją południowych Moraw, na spółkę z błogostanem leniwych i pagórkowatych przestrzeni.

Brno

Znojmo | Atrakcje, co warto zobaczyć, dlaczego warto odwiedzić?

Najpierw trafiłem do zagnieżdżonego w jednym z zawijasów rzeki Dyi Znojmo. Przed wyjazdem obejrzałem kilka zdjęć Znojmo i nie spodziewałem się żadnej spektakularności. Sądziłem raczej, że miasto jest interesujące ze względu na swoje położenie (zaraz za jego granicami rozpoczyna się Park Narodowy „Podyje”) i stanowi świetną bazę wypadową dla wędrowców. Bez wątpienia tak jest. Cała sieć szlaków zaczyna się, przechodzi, bądź kończy w Znojmo. Planując wycieczkę po okolicy ciężko nie uwzględnić miasta w planach. Dobry punkt wypadowy na całe Morawy.

To by było jednak zdecydowanie za mało powiedzieć o Znojmo, że jest zaledwie punktem na szlaku turystycznym. W mieście jest sporo interesujących zabytków (głównie budowle sakralne oraz mieszkalne) reprezentujących różne okresy oraz tarasów widokowych, z których ogląda się charakterystyczną pagórkowatość Moraw a także samo miasto. Najpiękniejsze kościoły i kamienice nie budzą specjalnej intrygi i nie zachęcają wybitnie do wstępowania w swe wnętrza, ale trzeba im oddać do, że doskonale komponują się z pozostałą przestrzenią i zabudową, co przekłada się na bardzo jednolity klimat miasta. Takie miejsca cenie sobie ponad stan. Co więcej, nie jest on kopią plątaniny uliczek toskańskich mieścin, czy francuskiej małomiasteczkowej elegancji i dokładności. To Czechy mniejszego formatu w swoim własnym oryginalnym wydaniu. Chwała, że przejawia się to także w pozostałych miejscowościach regionu, ale o tym jeszcze później.

morawy

Kawiarenki co skwerek. W Znojmo to rzecz naturalna!

Panoramy i widoki. W okolicach zamku rozpoczyna się wspaniała ekspozycja drugiej strony Dyi. Teren parku narodowego oglądać można z wielu miejsc, bardziej oczywistych (jak zamkowy taras), bądź oczywistych mniej (knajpek zalęgniętych gdzieś poniżej). Za każdym razem, gdy spoglądałem na południe z innej perspektywy w objęciach wzroku pojawiało się coś nowego. Wzgórze z kościołem na szczycie, niedostrzegalna wcześniej dzielnica miasta, inny fragment rzeki. Z kilku miejsc niebagatelnie jest też zerknąć w drugą stronę. To szansa na zobaczenie czerwono-pastelowo-zielonej kompozycji miasta. Takie barwy i odcienie wypełniają kolorowe Znojmo.

Bardzo rzadko zdarza mi się pomyśleć za granicą o jakimś miejscu, że jest ono dobre do zamieszkania. O Znojmo również tak nie pomyślałem, ale pojawiła się przesłanki ku temu, by zastanowić się nad całymi Morawami jako krainie, której może niewiele brakować do tego, by chcieć się tu kiedyś przenieść. Morawy zaczynały urzekać.

morawy

Puste, boczne uliczki w Znojmo

Mikulov | Atrakcje, co warto zobaczyć, dlaczego warto odwiedzić?

Jeszcze tego samego dnia dotarłem do Mikulova. Od pierwszych momentów na Starym Mieście dało się zauważyć, że czeski charakter zasmakowany w Znojmo jest wyczuwalny również i w Mikulovie. Przestrzeń bardzo spójna, jednolita i treściwa. Zabudowa niższa i skromniejsza, za to pałac górujący nad miastem bardziej wyrazisty. Mikulov położony jest zdecydowanie bardziej płasko. Znojmo jednak zajmowało wzgórze. Tak jakoś wyszło, że wizytę zacząłem od myślenia porównaniami.

morawy

Na zamku Lichtensteinów

Co w Mikulovie jest bardzo znamienne – tak niewielkie miasto ma aż dwa punkty w swoich granicach, z których świetnie widać plan miasta. Pierwszym jest zamek Lichtensteinów a drugim wzgórze Svaty Kopecek. Na wschody słońca poleca się wizytę na zamku, na zachody, zdecydowanie Svaty Kopecek. Na siłę można by się pokusić, że Mikulov został wciśnięty między wzgórze, a zamkową wyniosłość. Chcąc dociekać jak miasto się rozpościera, jaki przyjmuje kształt, te dwa punkty są niesłychanie ważne.

Zachód oglądany ze Svetego Kopecka

Po to, co najlepsze, w Mikulovie sięga się będąc dociekliwym. Brzmi banalnie, no bo jak nie zajrzeć absolutnie wszędzie, w przeciągu dwóch dni, w miejscowości, w której mieszka ledwo ponad 7000 osób? Otóż okazuje się, że to nie takie proste.

morawy

Główny plac w Mikulovie

Każda z odwiedzanych w Mikulovie atrakcji jest niesamowicie absorbująca. Na zamku, bez zająknięcia, spędzić można pół dnia. Wyjście na wzgórze, ale po coś więcej niż tylko selfie, to też ładnych kilka godzin. Knajpy i winiarnie, których jest niestety jak na lekarstwo i wszędzie potrafią być kolejki (!) mają tak interesujące karty (co się je i pije w Czechach? Na dodatek w regionie słynącym z wina…), że można wybierać i wypytywać o dania i miejscowe trunki bardzo długo.

morawy

Vinoteka a po niej pod kopułą dyskoteka…

Charakterystyczne kamienice, obrośnięte winoroślami, to temat na osobny spacer. Do tego wyjątkowy kościół z niesamowitym dziedzińcem, synagoga, historia Alfonsa Muchy i osiedla poza starym miastem. Sedno Mikulova tkwi w bacznym przyglądaniu się jego reprezentatywnym członom. Wydają się tak niepowtarzalne. Inaczej z miasta można wyjechać z niedosytem. Mimo że na Mikulov zaplanowałem najwięcej czasu, to właśnie to mi się przydarzyło.

Widoki na Mukulov odbierają dech!

Zaczynałem rozumieć Morawy.

Lednice | Atrakcje, co warto zobaczyć, dlaczego warto odwiedzić Morawy?

Położone zaledwie 15 km od Mikulova Lednice to już śpiewka na zupełnie inną nutę. Centralnym i najważniejszym punktem miejscowości jest osobliwy neogotycki pałac z wielkimi jak alpejskie pastwiska ogrodami. Cała miejscowość to, można powiedzieć, przybudówka do byłych włości Lichtensteinów.

Pałac z kremową elewacją i szarym dachem wygląda jak skrzyżowanie podręcznikowego gotyckiego kościoła i klocków Lego z serii o rycerzach i piratach. Jego bryła jest tak nieoczywista i wręcz pokrętna, że aż fascynująca i właściwie od pierwszych momentów już nie chce się z nią rozstawać.

morawy czechy

W południe kremowa elewacja wręcz świeci się od ostrego światła

Otoczona palmami przywołuje też momentami skojarzenia przaśnych konstrukcji z egipskich kurortów Szarm el-Shejk czy Hurghady, ale to absolutnie złudne wrażenie.

 

Pałac to czyste piękno. Z zewnątrz – co do tego nie mam żadnych wątpliwości.

Zwiedzanie pałacu Lichtensteinów w Lednicach

W środku – niestety nie widziałem. Z jednej strony brakło na to czasu. Z drugiej, może i by się ten czas znalazł, ale kompletnie nie spodobała mi się organizacja zwiedzania. Pałac podzielono na cztery trasy turystyczne: sale reprezentacyjne, apartamenty, pokoje dziecięce, jamę ze straszydłami. Całkiem ciekawie, ale odstrasza fakt, że za każd

e wejście płaci się osobno, i to wcale nie mało. Nie ma również możliwości, by wejść do środka bez przewodnika. Obowiązują jedynie wycieczki grupowe, rozpoczynające się i kończące o określonych godzinach. Żałuję. To nie moja bajka.

morawy południowe

W zaciszu skrzydła pałacu Lichtensteinów kryje się kawiarenka

morawy

Ogrody pałacu Lichtensteinów w Lednicach

Znalazło się zatem mnóstwo czasu na zapuszczenie się do pałacowych ogrodów i oranżerii. Ogród składa się z dwóch części. Przed pałacem moc kwiatów, przystrzyżone trawniki i grube żywopłoty. Za nim – rozległe przestrzenie, spontanicznie rosnące drzewa i system kanałów, którymi można spływać i zwiedzać park. Nie wiem jaka jest łączna długość wszystkich ścieżek, ale najkrótsza trasa, do minaretu i z powrotem, liczy dobre kilka kilometrów.

Tyły oranżerii

Tak, w dalszej części parku znajduje się minaret. Biała wieża przebija się przez roślinność w wielu miejscach trasy. Wybudowali go Lichtenstainowie po zakupie posiadłości. Ciężko odmówić sobie spojrzenia na parkowy kompleks z jego szczytu. Jestem łasy na wszelkie panoramiczne widoki: górskie, czy miejskie. Objąć spojrzeniem taką połać, przypisaną do kiedyś prywatnej posiadłości, to była prawdziwa przyjemność.

morawy

Rozległy widok z minaretu w parku przy Pałacu Lichtensteinów

Byłem bardzo pozytywnie zaskoczony, gdy okazało się, że po ogrodach, przynajmniej ich frontowej części, można było spacerować po zmroku. Ciężko było mi uwierzyć, że zdecydowano się udostępnić tak cudowny i niezwykle cenny fragment lednickiego pałacu. Wspaniałe i budujące.

Valtice i Breclav. Migiem przez Morawy

Odwiedziłem jeszcze Valtice i Breclav. Już wracając ocknąłem się, że nie przejeżdżając więcej niż sto kilometrów poznałem tyle ciekawych miejsc. Każda miejscowość była kunsztowna na swój sposób, ale wszystkie utrzymane w tym samym rytmie.  Takie są Południowe Morawy.

 

Nie było za wiele styczności z winem i zaglądania do piwniczek od rana do wieczora. Na miejscu okazało się, że chyba nie do końca będzie to potrzebne. Albo inaczej. Że energię warto poświęcać jednak na inne rzeczy. Choć o czeskim winie nie mogę powiedzieć złego słowa.

Na Morawy Południowe!

Tak czy siak obejrzyjcie „Młode Wino”. Potem jeszcze drugą część. Dołóżcie do tego reportaże Szczygła, albo którąś z książek Kundery i jeździe na Morawy. To, o czym tu przeczytaliście, to jedynie zaczątek tego, co zobaczyć możecie na południe od Brna. Praga? Zostawcie ją na inną okazję.

Zdjęcia zostały wykonane aparatem Huawei P9 Plus mającym możliwość zapisywania fotografii w formacie RAW.

Dołącz do dyskusji! 8 komentarzy

  • Karolina Wilkowska pisze:

    Cześć! Która miejscowość będzie najciekawsza, żeby spędzić więcej czasu, tak 7-10 dni? Planuję podróż poślubną i chciałabym żeby w tym miejscu nie było nudno, żeby wieczorami coś się działo, jakaś woda w pobliżu dla ochłody, dobre jedzenie, szlaki rowerowe. Będziemy autem więc zwiedzać możemy dalsze zakątki.

  • asia pisze:

    Morawy jak dla mnie to kraina idealna, ale nie ze względu na te miasta, o których piszesz. Bardziej urzekające są wsie i małe mieściny, między którymi rozciągają się hektary winnic i przecinających je tras rowerowych i spacerowych. Można tam odpocząć na łonie przepięknej natury i odwiedzać po kolei lokalne winniczki, smakując przepysznego wina i słuchając pełnych pasji opowieści rolników o uprawie winorośli i wytwarzaniu wina. To jak dla mnie jest przede wszystkim klimat Moraw, tak jak z filmu „Bobule” właśnie. Ja polecałabym bardziej pojechać na tydzień w sierpniu do wsi Velké Pavlovice, a przy okazji zwiedzić Lednice, Mikulov czy Brno.

  • Aga z podróży szczypta pisze:

    wstyd się przyznać, ale rzadko zaglądam do naszych południowych sąsiadów. Chyba mam za blisko 🙂 Zaciekawiłeś mnie i zachęciłeś. Dziękuje.

  • Paweł Kwiecień pisze:

    miło się czyta ale jeśli mogę zamącić – rozumiem że autora zaciągnął na Morawy obejrzany film , ale jeśli rozsadnie do tego podejść to w Czechach praktycznie wszędzie są urokliwe małe miasteczka z pięknymi ryneczkami , większe lub mniejsze pagórki , rzeczki i sporo zabytków i tras turystycznych . Znalezienie takiego miejsca w odległosci 50 km od granicy nie stanowi problemu . Południowe Morawy wyróżniają się winnicami (a o nich akurat w relacji niewiele) i jeśli dla kogoś może to być atrakcją to faktycznie miejsce dla niego. Odradzam natomiast pochopne rezygnowanie z atrakcji – jak tu z wnętrz tego pałacu – druga okazja nie wiadomo czy i kiedy się nadarzy – kiedyś za młodych lat też tak rezygnowałem a potem na 'starość’ łatwo nie jest powrócić , a skoro tam sie jest to lepiej odmówić sobie parę piwek i zobaczyć obiekt z listy UNESCO bo o ile piwka czeskie w polsce w markecie się kupi 2zł drożej to do tego pałacu trzeba jechać kilka godzin. Wnętrza niemal wszędzie o ile nie są b. ubogie i z eksponatami w gablotach to dostępne są z przewodnikiem – i tak jest bezpieczniej dla wnętrz , na zmiane tego nie ma co liczyć a odpuszczać zobaczenia szkoda. Inna sprawa że skoro się wspomina że bilety drogie to warto podać konkretne ceny- a nuż komuś taka informacja się przyda – to ja może podam : za 1 i 2 pietro po 150 koron dorośli , 100 studenci . Jeśli zaś chodzi o Prage to polecam się śpieszyć z zobaczeniem bo staje się coraz mniej klimatyczna a coraz bardziej komercyjna i przepełniona turystami – choć zawsze pozostanie złotą Pragą 🙂

    • Bartek Szaro pisze:

      Cześć Paweł 🙂

      Nie zrezygnowałem z pałacu pochopnie. Każde muzeum ma określoną ofertę, którą wycenia i przedstawia sposób, w jaki można ją obejrzeć. Mnie oferta pałacu z wyżej wymienionych powodów nie przekonała, dlatego postanowiłem przeznaczyć czas na co innego. Patrząc na to jeszcze z innej strony to fakt, że dany obiekt znajduje się na liście UNCESCO nie robi na mnie wrażenia. Najlepiej się czuje, gdy decyduje się przyjrzeć jakiemuś miejscu nie ze względu na miejsce w rankingach i zestawieniach, a dlatego, że mnie do niego ciągnie. Nie bardzo rozumiem też skąd sugestia, że pieniądze, których nie wydałem na zwiedzanie wnętrz, poszły na piwo.

      A Praga, wydaję mi się, już dawno jest przepełniona turystami. Choć pewnie niedługo przepełniona będzie jeszcze bardziej 🙂 Pozdrawiam!

Miejsce na Twój komentarz

*